วงศ์   :         OLEACEAE

มะลิลาเป็นไม้พุ่มขนาดกลาง แตกกิ่งก้านสาขาออกรอบๆ ต้น ทรงพุ่มสูงประมาณ 150 ซม. ใบ เดี่ยว แตกใบเรียงกันเป็นคู่ๆ ตามก้านต้น ใบมน หนา ป้อม  โคนใบสอบเข้าหากัน   ปลายใบแหลม ริมขอบใบเรียบไม่มีหยัก  สีเขียวแก่เป็นมัน  ยาว 5-7 ซม. ดอก ลาขาวกว่า เล็กกว่ามะลิซ้อน มะลิซ้อนที่ไม่ซ้อนเรียกว่าดอกลา หรือมะลิลา สีขาวประ ออกบริเวณยอดของก้าน มีกลิ่นหอม  มะลิลาหอมกว่ามะลิซ้อน หอมตั้งแต่เย็นจนถึงวันรุ่งขึ้น   ดอกบานเต็มที่ประมาณ 2 ซม. ออกดอกตลอดปี โดยเฉพาะฤดูร้อนมีดอกดกมาก  การขยายพันธุ์  ตอนกิ่ง ปักชำ หรือทับกิ่ง ประโยชน์  ดอกสดหรือดอกแห้ง ใบ ต้มกินแก้โรคบิด ปวดท้อง  ดอกสดตำพอกแก้ปวดศีรษะ ผิวหนังผื่นคัน ดอกใช้ทำพวงมาลัย  ทำน้ำหอม และบูชาพระ ดอกแห้งใช้เป็นยาแต่งกลิ่นใช้เป็นดอกไม้ของวันแม่แห่งชาติ  ถิ่นกำเนิด อินเดีย เป็นไม้กลางแจ้งชอบแสงแดดจัด เจริญเติบโตดีในที่ดินร่วนซุย

ส่วนประกอบของดอกไม้